20. yüzyıla gelene kadar yapılan düzenlemeler bununla
sınırlı kaldı. Ancak Uluslararası Çalışma Örgütünün kurulmasından sonra bu
konuda yapılan çalışmalar bir ivme kazanmıştır. Bu çalışmalar kronolojik olarak
şu şekilde sıralanabilir:
- · Uluslararası Çalışma Konferansı’nın 1919 yılında yapılan toplantısında çocuk işçiliğine ilişkin ilk sözleşme olan 5 numaralı En Az Çalışma Yaşı Sözleşmesi kabul edildi. Bunu izleyen 50 yıl boyunca kabul edilen 9 sözleşme daha farklı sektörlerdeki en az çalışma yaşını düzenledi.
- · 1973 yılında 138 sayılı En Az Çalışma Yaşı Sözleşmesi ile bütün ekonomik sektörlerdeki çalışan çocuklar kapsam altına alındı.
- · BM Genel Kurulu 1989’da BM Çocuk Hakları Sözleşmesini kabul etti. Bu, dünya üzerinde çocuk hakları konusunda kabul edilen en kapsamlı sözleşmedir.
- · Çocuk işçiliği ile mücadele eden ulusal programlara uluslararası destek sağlamak amacıyla 1992’de ILO Çocuk İşçiliğinin Ortadan Kaldırılması Uluslararası Programı’nı (IPEC) başlattı.
- · 1995’de Kopenhag Sosyal Gelişme İçin Dünya Zirvesi’nde birbildirge ve eylem planı kabul edildi ve çocuk işçiliğinin yasaklanması için bütün ülkelere çağrıda bulunuldu.
- · 1998’de Uluslararası Çalışma Konferansı İşyerinde Temel İlkeler ve Haklar Bildirgesi’ni kabul etti. Bu bildirge ile ilgili sözleşmeleri onaylasa da onaylamasa da ILO üyesi bütün devletlerin çocuk işçiliğini ortadan kaldırmakla yükümlü olduğu ifade edilmiştir.
- · ILO 1999’da 182 sayılı Çocuk İşçiliğinin En Kötü Biçimlerinin Ortadan Kaldırılması Sözleşmesi ve 190 sayılı tavsiye kararını kabul etti.
Günümüzde çocuklara nasıl davranıldığının bir iç (ulusal)
sorun olduğu artık söylenemez. Modern iletişim teknolojileri aracılığıyla
dünyanın küçülmesi, gelişmekte olan ülkelerdeki çalışan çocukların durumunu
bütün dünyanın gözlerinin önüne sermiş ve çocuk sömürüsünün en kötü biçimlerine
son verilmesi yönünde uluslararası baskı yapılmasına yol açmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder